Książka,
która podzieliła bookstagram. Jedni ją uwielbiają, inni się z niej śmieją.
Jedni porównują z „Lokatorką”, inni mówią, że w ogóle nie ma porównania. Ja
„Lokatorki” nie czytałam, a „W żywe oczy”
to książka, która idealnie trafiła w mój czytelniczy gust.
„W żywe oczy” to bardzo dobrej jakości
thriller psychologiczny. Jeśli lubicie nieoczywistych, pogmatwanych,
doświadczonych przez życie bohaterów, z pewnością nie pożałujecie sięgnięcia po
tą książkę. Ma w sobie również trochę z kryminału, a akcja skonstruowana jest w
taki sposób, że zadowoli również wielbicieli tego gatunku.
Na
wstępie poznajemy Claire, kobietę która zawodowo zajmuje się oszukiwaniem,
prowokowaniem, zbieraniem dowodów. Na swój sposób wyjątkową, piękną, zmysłową,
uwodzicielską. Kobietę, która podchwytuje spojrzenia mężczyzn w każdym
pomieszczeniu, do którego wchodzi. Zna swoje atuty, potrafi je wykorzystać i
czerpać z nich korzyści. Chciałaby się uczyć i podjąć legalną pracę,
uniemożliwiła jej to jednak ucieczka z Wielkiej Brytanii do Ameryki i brak zielonej
karty. Marzy o karierze aktorki, a z tego co o niej wiemy widać, że ma
predyspozycje. Idealnie wczuwa się w rolę, jej gra jest na tak wysokim
poziomie, że w trakcie czytania niejednokrotnie nie potrafiłam ocenić kiedy
Claire gra, a kiedy jest „sobą”. Aby dostać się i utrzymać w szkole aktorskiej
podejmuje się współpracy z firmą prawniczą, na której zlecenie manipuluje
mężczyznami i testuje ich na zlecenie partnerek do momentu otrzymania
niezbitych dowodów choćby chęci zdrady. Wszystko układa się po myśli Claire,
jej życie wydaje się perfekcyjne do momentu, kiedy na jej drodze stają Stella i
Patrick Foglerowie. Żona chce niezbitych dowodów przeciwko mężowi, jedyne co
otrzymuje to kwatera na nowojorskim
cmentarzu.
Cała
powieść zbudowana jest w oparci o poezję Charlesa Baudelaire’a, mroczną,
intrygującą, niepokojącą. Wzmianki o jego wierszach zaciekawiły mnie na tyle,
że sięgnęłam po jego tomik poezji. Tak samo jak książka „W żywe oczy”, utwory
Boudelaire’a pobudzają wyobraźnie, zostawiając czytelnika w niepewności
interpretacji, zrozumienia sensu wydarzeń.
Książkę
„W żywe oczy” z pewnością polecę wielbicielom thrillerów psychologicznych,
kryminałów, ale też wielbicielom książek, w których akcja zaskakuje. Do
ostatniej kartki nie wiedziałam co jest prawdą, a co manipulacją ze strony
autora. Nie spodziewałam się takiego zakończenia. Początkowo poczułam się…
oszukana? Zmanipulowana? Muszę jednak przyznać, że książka była bardzo dobra.
