Szlak kości

„Szlak kości”, to książka do której zbierałam się około miesiąca. Leżała na półce i patrzyła na mnie z żalem, a ja nie mogłam się do niej przekonać. Okładka krzyczy do nas, że jest to „Porywająca historia od początku do końca” („Kirkus Review”), jednak ja wiedziona impulsem przyniosłam ją do domu z biblioteki i porzuciałam ze względu na archeologiczną tematykę.

Czy tak naprawdę jest tu wiele archeologii? Zdecydowanie taka ilość, dzięki której zacznę zgłębiać ten temat. Przebija się tu jednak wątek porwania. To jest głównym tematem książki. Pojawia się również szczypta uczucia, romansu, przyjaźni, zdrady.

Poznajemy Ruth Galloway, archeolog sądową, która zostaje poproszona przez policję o zbadanie kości znalezionych na mokradłach niedaleko kręgu. Czym jest krąg? Jest to miejsce kultu, które 10 lat wcześniej pani doktor odkryła wraz z kolegami po fachu. Aktualnie krąg został przeniesiony do muzeum, ku niezadowoleniu druidów, którzy zawzięcie go bronili, ku uciesze policji, która udaremniła protesty.

Okazuje się, że szczątki odnalezione na obrzeżach mokradeł, nie są jedynymi, które połączą Ruth i detektywa Nelsona.

Książkę pochłonęłam w jeden wieczór. Tak jak twierdzi „Kirkus Review” porywa od początku do końca. Zrobiła na mnie tym większe wrażenie, że zdarzenia opisane w książce coraz częściej dzieją się wokół nas. Zaczęłam już poszukiwania drugiej części serii o archeolog sądowej Ruth Galloway – „Janusowy kamień”.

Przepraszam za nieobecność w sieci, jednak przeprowadzka do miasta, w którym studiuję i problemy z internetem na stancji wywołały nie małe zamieszanie J